သူၾကြယ္ႀကီး George Soros ရဲ႕ အေတြးအျမင္

George Soros ဆုိတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ကုိေတာ့ သိၾကမွာပါ။ မၾကာေသးမီ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔က သူ႔မိသားစုနဲ႔ အတူ ျမန္မာႏုိင္ငံကို လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ၿပီး ဇန္နဝါရီလ ၂ ရက္ေန႔မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာ သြားခဲ့တယ္လုိ႔ မီဒီယာေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာေတာ့ သူ႔ကုိ ဒီမုိကေရစီ ထြန္းကားေရး အားေပးအားေျမႇာက္ လုပ္ေပးသူလုိ႔ သိထားၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူတကယ္ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ က်င္လည္က်က္စားတဲ့ နယ္ပယ္က ေငြေၾကး ဘ႑ာေလာက ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကုိ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံသူရဲ႕ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူ Investor's Investor လုိ႔ေတာင္ ေခၚၾကတယ္။ ဒီလုိေခၚၾကတဲ့ အေၾကာင္းကလဲရွိတယ္။
သူဟာ တစ္ေန႔တည္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ႐ုံနဲ႔ စံခ်ိန္ခ်ဳိးေလာက္ေအာင္ အျမတ္အစြန္း ၿမဳိးၿမဳိးျမက္ျမက္ ရဖူးတယ္။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္က သူဟာ ၿဗိတိ သွ် ေပါင္စတာလင္ ေငြေၾကးကုိ ယွဥ္ ၿပဳိင္ၿပီး အေလာင္းအစားလုပ္ခဲ့တယ္။ ၂၄ နာရီအတြင္းမွာ စတာလင္ Sterlin ဟာ တန္ဖုိး ၂ဝ ရာခုိင္ ႏႈန္း က်ဆင္းသြားခဲ့ရတဲ့အျပင္ ၿဗိတိန္ဟာ ဥေရာပ ေငြဖလွယ္ႏႈန္းစနစ္ထဲက ကျပာကယာ ႏုတ္ထြက္လုိက္ရ တယ္။

ေဂ်ာ့ဆုိးေရာ့စ္ရဲ႕ သူေဌးျဖစ္ ေခြးျဖစ္ ေလာင္းေၾကးထပ္ရာမွာ အႏုိင္ ရလုိက္တဲ့အတြက္ သူ႔အေနနဲ႔ တစ္ေန႔တည္းမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္ဘီလီယံ ျမတ္စြန္းခဲ့တယ္။ ၿဗိတိသွ် အစုိးရကေတာ့ အရွက္ကြဲသြား တယ္။ ဂုဏ္သတင္းႀကီးမားလွတဲ့ အဂၤလိပ္ ဗဟုိဘဏ္- Bank of England ႀကီး အ႐ႈံးေပၚၿပီး မ်က္ႏွာ မျပရဲျဖစ္သြားတယ္။ အဂၤလိပ္ေတြကေတာ့ ဆုိးေရာ့စ္ကုိ အဂၤလိပ္ ဗဟုိဘဏ္ကုိ မြဲျပာက်ေစသူThe man who broke the bank of England လုိ႔ စိတ္နာနာနဲ႔ ေခၚေနၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိးေရာ့စ္ဟာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ နယ္ပယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံေရး နယ္ပယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္လုပ္ရင္ ႀကီးႀကီးမားမားေတြ လုပ္တတ္တယ္။ သူဟာ အေရွ႕ဥေရာပနဲ႔ အာရွတစ္လႊား မွာ ဒီမုိကေရစီ ႏုိးထ ရွင္သန္ေစဖုိ႔ အတြက္ သူ႔ကုိယ္ပုိင္ေငြေတြကို ဘီလီယံနဲ႔ခ်ီ သုံးစြဲၿပီး အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ လုပ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့သူဟာ နာဇီ စနစ္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ေတြရဲ႕ အနိ႒ာ ႐ုံေတြကို သူကုိယ္တုိင္ မ်က္ဝါး ထင္ထင္ ျမင္ေတြ႕ခံစားခဲ့ဖူးတဲ့အတြက္ ျဖစ္တယ္။

သူဟာ အခုေတာ့ အသက္ ၈ဝ ရွိေနပါၿပီ။ အရင္ကလုိလဲ စြန္႔စြန္႔စားစား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ရဲ႕ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈသက္တမ္း ႏွစ္ ၆ဝ ေလာက္အတြင္းမွာ အခုလုိ ဘာလုပ္လုိ႔ ဘာကုိင္ရမွန္းမသိတဲ့ အျဖစ္နဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ရတာဟာ ဒါဟာ ပထမဆုံး အႀကိမ္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က ဆုိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အေနနဲ႔ ခုိင္မာတဲ့ကုမၸဏီေတြမွာေတာ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏံွမႈေတြ လုပ္ေနတုန္းပဲလုိ႔ သူနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြက ေထာက္ျပၾကတယ္။

သူကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာေလ့ေျပာထမရွိဘူး။ ဒါက သူ႔ရဲ႕ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာလုပ္ငန္းလုိ႔ သေဘာထားတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က သူ႔လုပ္ငန္းေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာရင္ အျခားသူေတြက အကြက္႐ိုက္တယ္၊ အႀကံဖန္လုပ္တယ္လုိ႔ ထင္ၾကမွာကုိလဲ သူ စုိးရိမ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ႔အေနနဲ႔ လုံးဝရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမလုပ္တဲ့ က႑ တစ္ခု ရွိတယ္။ သူက ေရႊကို ေရွာင္တယ္။ ေရႊမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ မလုပ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေရႊဟာ ေနာက္ဆုံး အႏၲိမ ပူေဖာင္းႀကီး-The Ultimate Bubble ပဲလုိ႔သူက ျမင္ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ ေငြသား Cash ကုိပဲ လက္ထဲ ကုိင္ထား တယ္။

ဆုိးေရာ့စ္ဟာ ဘယ္ေငြေၾကးက မာတယ္၊ ဘယ္ေငြေၾကးက ေပ်ာ့တယ္ဆုိတာကုိ အၿမဲေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူျဖစ္ေပမယ့္ ေပါင္စတာလင္တုန္းကလုိေတာ့ အေလာင္းအစား လုပ္လုိစိတ္ မရွိေတာ့ဘူး။ အခုကေတာ့ အရင္က စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေလာေလာဆယ္မွာ သူက ယူ႐ုိေငြ ၿပဳိလဲမသြားေအာင္ ႀကဳိးပမ္း ၾကဖုိ႔ ဥေရာပ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တုိက္တြန္းလ်က္ရွိတယ္။

ယူ႐ုိေငြ ရွင္သန္ဖုိ႔လုိတယ္။ ယူ႐ုိဇုန္ၿပဳိလဲ သြားရင္ ဥေရာပ တစ္ခုလုံး အရည္ေပ်ာ္က်သြားႏုိင္တယ္။ ဥေရာပ ၿပဳိလဲသြားရင္ ကမၻာလဲ ေတာင့္ခံဖုိ႔ မလြယ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ယူ႐ုိေငြ ၿပဳိလဲမခံႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က ေထာက္ျပတယ္။ သူကုိယ္တုိင္လဲ ယူ႐ုိကုိ အားေပးတဲ့အေနနဲ႔ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ႏွစ္ဘီလီယံဖုိးေလာက္ ယူ႐ုိဘြန္း ေတြ European Bonds ဝယ္ယူထားတယ္။

ဆုိးေရာ့စ္ဟာ နယူးေယာက္ၿမဳိ႕ Seventh Avenue မုိးေမွ်ာ္ အေဆာက္ အအုံရဲ႕ ၃၃ ထပ္မွာ ႐ုံးခန္းဖြင့္ထား တယ္။ အခုလုိအခ်ိန္မွာ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝေရးထက္ ရွင္သန္ေရးက ပုိၿပီး အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ သူကဆုိတယ္။ ၿပီးေတာ့အခုအခါမွာ ပုိင္ဆုိင္ပစၥည္းေတြကို အကာအကြယ္လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္လဲမဟုတ္ဘူးလုိ႔ သူက ဆုိတယ္။ အေရးႀကီးတာက အႏၲရာယ္ကို ေရွာင္ရွားဖုိ႔ျဖစ္တယ္လုိ႔ သူက ေဖာ္ၫႊန္းတယ္။

ဒီကေန႔ကမၻာႀကီးဟာ ေခတ္ သစ္ သမုိင္းမွာ အင္မတန္ အႏၲရာယ္ မ်ားတဲ့ ေခတ္ဆုိးႀကီးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ႀကဳံ ေတြ႕ေနရတယ္လုိ႔ သူက ႐ႈျမင္သုံးသပ္တယ္။ ဥေရာပဟာဝ႐ုန္းသုန္းကားျဖစ္မႈေတြ ပဋိပကၡေတြထဲ က်ဆင္းသြားေတာ့မယ့္ကိန္း ရင္ဆုိင္ေနရ တယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာလဲ Occupy Wall Street ဆႏၵျပမႈေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္ေပၚေနတယ္။ ဒါကုိ အစုိးရက အၾကမ္းပတမ္းနည္းေတြ အသုံးျပဳၿပီး ႏွိမ္နင္းခဲ့မယ္ဆုိရင္ ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားႏုိင္တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ဂလုိဘယ္ စီးပြားေရးစနစ္ေတာင္ၿပဳိ လဲသြားႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က သုံးသပ္တယ္။

သူက ခုလုိ ဆက္ၿပီးေျပာျပပါေသးတယ္။ အခုအခါ အလြန္႔အလြန္ ခက္ခဲတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနၾကရတယ္။ ျဖစ္ရပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ၁၉၃ဝ ႏွစ္မ်ားက ကမၻာ့စီးပြားပ်က္ကပ္ Great Depression နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ ၾကည့္ႏုိင္တယ္။ ဖြံ႕ၿဖဳိးၿပီးႏုိင္ငံေတြမွာ ေငြေၾကးသုံးစြဲမႈေတြ ေလ်ာ့နည္း က်ဆင္းလာတယ္။ ဒီလုပ္ရပ္က စီးပြားေရးတုိးတက္မႈကို ၿခိမ္းေျခာက္ေန တယ္။ အေကာင္းဆုံးအနာဂတ္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခကေတာ့ စီးပြားေရး ဆုတ္ယုတ္ႏုိင္ၿပီး အဆုိးရြားဆုံး ေရွ႕အလားအလာ ကေတာ့ ဘ႑ာေရးစနစ္ ၿပဳိလဲသြား ႏုိင္ေျခရွိတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဆုိးေရာ့စ္ဟာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကုိ ႏွစ္ ၆ဝ ေလာက္ ဆက္တုိက္လုပ္လာခဲ့သူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔မွာ စီးပြားေရးတစ္ခုရဲ႕ အတက္၊ အက်ကို ႀကဳိတင္မွန္းဆ သိျမင္ႏုိင္စြမ္းရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕သတိေပးခ်က္ကို အေလးဂ႐ုျပဳ သင့္ၾကတယ္လုိ႔ အခ်ဳိ႕က ဆုိတယ္။ ဆုိးေရာ့စ္က ''ကြၽန္ေတာ္ဟာ ဒီ ထက္မက ဆုိးရြားတဲ့ အေျခအေနေတြကို ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရၿပီး ရွင္သန္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သူပါ'' လုိ႔ သူ႔ဘဝ အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း ေျပာျပတတ္တယ္။

ဘဝအေတြ႕အႀကဳံ

၁၉၄၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လမွာ သူ႔ရဲ႕ ဇာတိ ဟန္ေဂရီႏုိင္ငံကုိ နာဇီ ဂ်ာမန္ စစ္သားေတြ က်ဴးေက်ာ္ဝန္ေရာက္လာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔အသက္က ၁၃ ႏွစ္သာသာပဲရွိေသးတယ္။ ဂ်ာမန္ စစ္သားေတြဟာ ရက္သတၱပတ္ ရွစ္ပတ္ အတြင္းမွာ ဟန္ေဂရီ ဂ်ဴး သန္းဝက္ေလာက္ကုိ တုိင္းျပည္က ေမာင္းထုတ္ၿပီး အေတာ္မ်ားမ်ားကို Auschwitz လုိ႕ လူသိမ်ားတဲ့ ဂ်ဴးလူ မ်ဳိးသုတ္သင္ေရးစခန္းဆီ ပုိ႔ပစ္ခဲ့ ၾကတယ္။

ဒီျဖစ္ရပ္ကုိ သူ ဒီကေန႔အထိ ျမင္ေယာင္ေနမိေသးတယ္။ ဂ်ဴးေတြကုိ ကယ္တင္ႏုိင္ဖုိ႔ႀကဳိးစားခဲ့ၾကတဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြနဲ႔ ဂ်ဴးေတြရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းေတြကို ဓာတ္မီးတုိင္ေတြ ေပၚမွာ တြဲေလာင္းခ်ိတ္ဆြဲထားၾက တယ္။ အခ်ဳိ႕႐ုပ္အေလာင္းေတြရဲ႕ ဦးေခါင္းေတြ ဟက္တက္ကြဲေနတာကုိေတာင္ လွမ္းျမင္ၾကရတယ္။

ဒီအထဲမွာ ဆုိးေရာ့စ္တုိ႔ မိသားစုဟာ သူ႔ဖခင္ Tivadar ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ လြတ္ေျမာက္ ရွင္သန္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတုိ႔မိသားစု အတြက္ သူ႔ဖခင္ဟာ အလိမ္အညာ လုပ္ထားတဲ့ သက္ေသခံ အေထာက္အထားေတြ တင္ျပႏုိင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ပုိင္း သိပ္မၾကာမီမွာပဲ ႐ုရွားတပ္ေတြ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး နာဇီေတြကို တုိက္ခုိက္ႏွင္ထုတ္ပစ္ခဲ့ျပန္တယ္။ ဒီေတာ့ အေစာပုိင္းကာလ ဖက္ဆစ္ဝါဒ -Fascism ကုိ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒလုိ႔ေခၚတဲ့ အၾကြင္းမဲ့ အာဏာရွင္ စနစ္သစ္တစ္ခုက ဝင္ေရာက္စုိးမုိး ျခယ္လွယ္လာျပန္ေတာ့တယ္။ စစ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းကာလမွာ ဆုိဗီယက္တုိ႔ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ တျဖည္းျဖည္း တင္းက်ပ္ လာေတာ့ ဆုိးေရာ့စ္ဟာ ကနဦး လန္ဒန္ၿမဳိ႕ဆီ ထြက္ခြာလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ နယူးေယာက္ၿမဳိ႕မွာ လာ ေရာက္အေျခခ်ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

အတိတ္မွ သင္ခန္းစာ

ဒီကေန႔ ဂလုိဘယ္ စီးပြားေရး ျပႆနာဟာ သိသိသာသာ အေရးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ခန္႔မွန္းဖုိ႔ မလြယ္ ဘူး။ အတပ္ေျပာရခက္တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ က်ဆုံးခ်ိန္ကလုိပဲ။ ''ဆုိဗီယက္စနစ္ၿပဳိလဲမႈဟာ ထူးျခားတဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္တယ္။ ေလာေလာဆယ္ ဖြံ႕ၿဖဳိးၿပီးကမၻာ Developed World မွာလဲ အလားတူ အေတြ႕အႀကဳံမ်ဳိးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနၾကရတယ္။ တကယ္ဘာျဖစ္ေနသလဲ ဆုိတာကို နားမလည္ၾကဘူး။ အျပည့္အစုံ မသိ ၾကဘူး''လုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က ႐ႈျမင္တယ္။

ေစ်းကြက္ေတြဟာ အက်ဳိးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ႏႈိင္းႏႈိင္းယွဥ္ယွဥ္ ဆင္ျခင္ႏုိင္စြမ္းရွိၿပီး သူ႔ဘာသာသူ အႏၲရာယ္ကုိ ေရွာင္ရွားထိန္းညႇိႏုိင္တယ္။ Markets are rational and can regulate themselves to avert disaster ဆုိတဲ့ စြမ္းရည္ျပည့္ဝတဲ့ ေစ်းကြက္မ်ား Efficient Markets အယူအဆ မမွန္ကန္ဘူးလုိ႔ ေျပာဆုိလာၾကမႈဟာ ဘာနဲ႔အလားတူသလဲ ဆုိရင္ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ တစ္ရပ္အျဖစ္ မာ့ခ္ဝါဒ Marxism ၿပဳိလဲသြားခဲ့မႈနဲ႔ တူတယ္လုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က သုံးသပ္တယ္။

''အခုေခတ္မွာ အနက္ဖြင့္ဆုိမႈေတြဟာ တလြဲတေခ်ာ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ေျခာက္ျပစ္ကင္းသဲလဲစင္ အသိပညာကုိ အခုေတာ့ အမွန္လုိ႔ ယူဆလာၾကတယ္။ ဒါဟာ အမွန္ တရားနဲ႔ သိပ္ၿပီး အလွမ္းကြာေဝးလြန္းတယ္။ လူေတြအေနနဲ႔ ဒီကေန႔ ျပႆနာေတြကို မည္မည္ရရ နားလည္ သေဘာေပါက္ဖုိ႔အတြက္ အေၾကာင္း ယုတၱိ ေခတ္ Age of Reason ကေန ၿပီး ယုတၱိမွားတတ္မႈေခတ္ Age of Fallibility ဆီသုိ႔ ေရြ႕လ်ားသြားႏုိင္ဖုိ႔ လုိတယ္'' လုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က ေထာက္ျပတယ္။

နားလည္သေဘာေပါက္မႈဟာ အဓိက အခ်က္ပဲလုိ႔ သူကဆုိတယ္။ ''အထိန္းအခ်ဳပ္မရွိတဲ့ ယွဥ္ၿပဳိင္မႈေတြဟာ လူေတြကို တစ္နည္းအားျဖင့္ သူတုိ႔အေနနဲ႔ ေနာင္တရ စိတ္ထိခိုက္ႏုိင္တဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြဆီ တြန္းပုိ႔ ေနတယ္။ ပစၥကၡ အေျခအေနရဲ႕ ေၾကကြဲဖြယ္ျဖစ္ရပ္ဟာ တစ္ဝက္တစ္ျပက္ နားလည္သေဘာေပါက္မႈရဲ႕ မရည္ရြယ္တဲ့ အက်ဳိးဆက္ျဖစ္တယ္။
ကမၻာေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ မေကာင္းမႈဒုစ႐ုိက္ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ တကယ္ေတာ့ ရည္ရြယ္ၿပီး လုပ္တာေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ႑ာေရး စနစ္ ထဲမွာ ပါဝင္လႈပ္ရွားေနၾကသူ အေတာ္ မ်ားမ်ားကလဲ ရည္ရြယ္မႈမရွိဘဲနဲ႔ ထိ ခုိက္နစ္နာေအာင္ အမ်ားအျပားလုပ္ ခဲ့ၾကတယ္''လုိ႔ သူက ေျပာၾကားခဲ့ တယ္။

တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက အေရွ႕ဥေရာပႏုိင္ငံေတြ ႏုိင္ငံေရးအရ ႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကရသလုိ ဒီကေန႔ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာလဲ ဘ႑ာေရး စၾကဝဠာရဲ႕ ဆုိးေမြေတြနဲ႔ ႐ုန္းကန္ေနၾကရတယ္လုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က သုံးသပ္တယ္။ သူဟာ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ ယေန႔ ေခတ္ဘ႑ာေရးေလာကကုိ ေဝဖန္တဲ့ ေနရာမွာ မွားယြင္းတယ္ - Wrong ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရကုိ သိပ္မသုံးၾကဘဲ ထူးထူးျခားျခား ဆုိးယုတ္တယ္ - evil လုိ႔ သုံးႏႈန္းတာ ေတြ႕ၾကရတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဆုိးေရာ့စ္ဟာ ဒီေစ်း ကြက္ေတြမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခဲ့ၿပီး က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာလာသူတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပုိင္ အစုိးရမ်ားထက္ေတာင္ ပုိၿပီး အာဏာပါဝါရွိတဲ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ Bank of England ကို မြဲျပာက်ေအာင္လုပ္ခဲ့သူ၊ ၿဗိတိသွ် စားသုံးသူေတြရဲ႕ အိတ္ကပ္ေထြထဲက ေငြေတြကို တစ္ေန႔တည္းမွာ ငါးပုံ တစ္ပုံေလာက္ တန္ဖုိးက်သြားေအာင္ လုပ္ခဲ့သူ၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရွ္အစုိးရကို စီးပြားေရးအရ အရည္အခ်င္း ျပည့္ဝမႈ မရွိဘူးလုိ႔ နစ္နစ္နာနာ ေျပာဆုိခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္တယ္။ အရင္ မေလးရွားဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္-Mahathir Mohamad က ဆုိးေရာ့စ္ကုိ ဥာဏ္မရွိတဲ့ အေကာင္လုိ႔ ေတာင္ မႈိခ်ဳိးမွ်စ္ခ်ဳိး ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ သူက နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ လမ္းမေတြေပၚမွာ ဆႏၵျပမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မယ္လို႕ ႀကိဳတင္ ေဟာကိန္းထုတ္ခဲ့တယ္။ သူေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ နယူးေယာက္လမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ ေဝါစထရိ သိမ္းပိုက္ျပ- Occupy Wall Street ဆႏၵျပမႈေတြ ထြက္ေပၚလာ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕က ဆိုးေရာ့စ္ ဟာ ကေနဒါႏိုင္ငံက Adbusters ကို ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့ေပးကမ္းမႈေတြ လုပ္ၿပီး Occupy လႈပ္ရွားမႈ မီးကုိ ေမႊးေပးခဲ့တယ္လို႕ စြပ္စြဲခဲ့ၾကတယ္။ ဆုိးေရာ့စ္က မဟုတ္ရပါဘူးလုိ႔ ျငင္းခဲ့တယ္။

ဆုိးေရာ့စ္မွာ Open Society Institute လုိ႔ေခၚတဲ့ ကုိယ္ပုိင္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု တည္ေထာင္ထားတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕ကေနၿပီး တစ္ႏွစ္မွာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၅ဝဝ ဖုိး ေလာက္ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းမႈေတြ ျပဳလုပ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံ တကာမွာ ဒီမုိကေရစီ ထြန္းကားေရး အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ အသင္း အဖြဲ႕ေတြကို ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့တယ္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘုရွ္မႏုိင္ရေအာင္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ပါတီကုိ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ခဲ့တယ္။

ဒီလုိ လွဴဒါန္းႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ေငြအေျမာက္အျမားကုိ သူရဲ႕ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈလုပ္ငန္းက ရရွိတယ္။ သူရဲ႕ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဖန္ The Quantum Fund ဟာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂၆ ဘီလီယံေလာက္ အင္အားေတာင့္တင္းတယ္။ အဲဒီကရတဲ့ အျမတ္ေငြေတြနဲ႔ သူက အလွဴအတန္းလုပ္ ေနတာပါ။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေရးလုပ္ငန္းေတြ မေရရာ မေသခ်ာျဖစ္လာတဲ့အတြက္ သူ႔ Fund မွာ အျပင္လူေတြရ႕ဲ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေငြေတြကို ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္က စၿပီး လက္မခံေတာ့ဘူး။

၂ဝ၁ဝ ျပည့္ႏွစ္က အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ Bombay Stock Exchange မွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္ဘီလီယံေလာက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ အိႏၵိယေစ်းကြက္မွာ ထဲထဲဝင္ဝင္ ပါဝင္ခြင့္ ရလာတယ္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြဟာ အမ်ားအား ျဖင့္ ေရရွည္အက်ဳိးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းႏုိင္တယ္လုိ႔ ျမင္တဲ့ေနရာေတြမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ လုပ္တတ္ၾကတယ္။ သူတုိ႔ အေနနဲ႔ စီးပြားေရး အလားအလာေတြကိုသာ ခန္႔မွန္းၾကရတာ မဟုတ္ဘဲ ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး မုိးေလဝသ အေျခအေနေတြကုိလဲ အကဲခတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကရေသးတယ္။

အထိန္းအကြပ္မဲ့ ေစ်းကြက္ေတြမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ လုပ္ရင္း ဘီလီယံနာၾကြယ္သူေဌးႀကီးျဖစ္လာခဲ့တဲ့ ဆုိးေရာ့စ္ဟာ ခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ေျပာင္းလဲသြားပါၿပီ။ အခုေတာ့ သူက ေစ်းကြက္ကုိ ထိန္းေက်ာင္းဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ေျပာဆုိေနပါၿပီ။ ေလာေလာဆယ္မွာ ယူ႐ုိေငြေၾကးၿပဳိလဲမွာ သူ အေတာ္စုိးရိမ္ေနတယ္။ ယူ႐ုိသာ ပရမ္းပတာ ၿပဳိကြဲသြားရင္ ဥေရာပ တစ္နံတစ္လ်ားမွာ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေပၚၿပီး အမ်ဳိးသားေရးဝါဒ Nationalism ျပန္လည္ ေခါင္းေထာင္လာမွာ သူစုိးရိမ္တယ္။

ဥေရာပဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ရာစုႏွစ္မ်ားက ဒီအမ်ဳိးသားေရးဝါဒ ခေလာက္ဆန္မႈေၾကာင့္ စစ္ႀကီးေတြ ျဖစ္ၿပီး ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့ရတယ္။ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒဟာ သူစိမ္း ေၾကာက္မႈ - Xenophobia ကို ဖန္ဆင္း ပုံေဖာ္တတ္တယ္။ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ၊ မတူတဲ့ လူမ်ဳိးစုႏြယ္ေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ခ်င္တယ္။ ဟစ္တလာလက္ထက္မွာ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးေတြကုိ သုတ္သင္ဖယ္ရွားခဲ့သလုိမ်ဳိး။ အခုလဲ ဥေရာပမွာ အတုိင္းအတာ ေသးေသးနဲ႔ ဒါမ်ဳိးေတြရွိေနတယ္။ ပမာအားျဖင့္ တစ္ေနရာတည္းမွာ အတည္တက် ေနထုိင္ေလ့မရွိၾကတဲ့ ဂ်စ္ပစီ Gypsies လူမ်ဳိးေတြ၊ ႐ုိမာ - Roma လူမ်ဳိး ေတြကုိ ႏွင္ထုတ္ေနၾကသလုိမ်ဳိးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အခုအခါ ဥေရာပမွာ အေျခ ခ်ေနထုိင္ဖုိ႔ ေရာက္လာၾကတဲ့ မြတ္ စလင္ေတြကိုလဲ လက္မခံခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။

၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ဂရိႏုိင္ငံဟာ ေၾကြးၿမီ ျပန္မဆပ္ႏုိင္ Default ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ဥေရာပေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ျပႆနာရင္းျမစ္ကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ မႀကဳိးပမ္းဘဲ ေခတၱခဏ ၿငိမ္းေအးသြားေအာင္ပဲ လုပ္ေနၾကတယ္လုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က ျမင္တယ္။ ဥေရာပေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ကုိယ့္ ျပႆနာကိုယ္ ေျဖရွင္းႏုိင္ပါလ်က္နဲ႔ မေျဖရွင္းဘဲ ျပင္ပအကူအညီေတြကို လြဲမွားစြာ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနၾကတယ္။ တ႐ုတ္က ဥေရာပကုိ ကယ္တင္မွာလား။ မကယ္တင္ပါဘူးလုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က ယတိျပတ္ ေျပာၾကားခဲ့ တယ္။

၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေရာင္ျခည္တစ္ခုကေတာ့ ထြန္းသစ္စ ေစ်းကြက္ေတြ Emerging Markets ပဲလုိ႔ သူကေဖာ္ၫႊြန္းတယ္။ ၿပီးေတာ့အေရွ႕အလယ္ပုိင္းေဒသ - Middle East မွာ ဒီမုိကေရစီ အသြင္ ေျပာင္းေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ က်ယ္ က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထြက္ေပၚလာတယ္။ အာဖရိကတုိက္မွာ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ စီးပြားေရး တုိးတက္မႈေတြ ျမင္ေတြ႕လာရတယ္။ အာဏာရွင္ေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ျပဳတ္က်သြားတယ္။ ႐ုရွားႏုိင္ငံမွာေတာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေတာင္းဆုိသံေတြ ၾကားလာၾက ရတယ္။ ပြင့္လင္းတဲ့ လူ႔ေဘာင္ အဖြဲ႕ အစည္းအတြက္ ကမၻာ့ျပည္သူေတြရဲ႕ အားတက္သေရာျဖစ္မႈဟာ အင္မတန္ မွေက်နပ္အားရစရာေကာင္းပါတယ္ လုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က ေထာက္ျပတယ္။

ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသမွ် ျပႆနာေတြကုိ ေမ့မပစ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ သူကဆုိတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ျပႆနာ တက္ေနခ်ိန္မွာ မျဖစ္ႏုိင္တာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္လုိ႔ သူက ဆုိတယ္။ ဥေရာပသမဂၢ European Union ဟာ ျပန္လည္ လင္းလက္ ေတာက္ပလာႏုိင္တယ္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုဟာ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ အားအင္ေတြ ျပန္လည္ ျပည့္ၿဖဳိးလာႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိးေရာ့စ္က အေမွာင္ထဲက အလင္းေရာင္တန္းကေလးေတြ ကုိလဲ မီးေမာင္းထုိးျပခဲ့ပါေသးတယ္။
ဧရာ၀တီဘေလာ့ဂ္ . .  .